Profilaktyka społeczna i resocjalizacja

Koncepcja studiów w ramach specjalności

Dwuletnie studia drugiego stopnia na kierunku pedagogika, specjalność profilaktyka społeczna i resocjalizacja pozwalają na przygotowanie kadr do prowadzenia działalności wychowawczej i resocjalizacyjnej w placówkach edukacyjnych, socjalizacyjnych (opiekuńczo – wychowawczych) i resocjalizacyjnych oraz w środowisku otwartym, jako kurator rodzinny, sądowy, zawodowy, pedagog uliczny.  Celem studiów jest przygotowanie do pracy z młodocianymi i dorosłymi przestępcami, rodzinami dysfunkcyjnymi, osobami uzależnionymi i niedostosowanymi oraz wykluczonymi społecznie.

Studia koncentrują się głównie na wiedzy z zakresu:

• antropologia kulturowa
• pedagogika ogólna
• współczesne problemy psychologii
• współczesne problemy socjologii
• pedagogika porównawcza
• współczesne koncepcje filozofii i etyki
• pedagogika resocjalizacyjna
• patologie w rodzinie
• diagnostyka wychowania resocjalizującego
• resocjalizacja w środowisku otwartym
• metodyka pracy kuratora sądowego
• prawne podstawy resocjalizacji
• profilaktyka kryminologiczna
• poradnictwo w resocjalizacji
• metodyka wychowania resocjalizującego

Bardzo ważnym elementem toku studiów jest właściwa realizacja  bloku przedmiotów związanych ze specjalnością. Mają one charakter zarówno teoretyczny, jak i praktyczny. Przedmioty teoretyczne pozwalają na zdobycie odpowiedniej wiedzy w zakresie resocjalizacji i profilaktyki społecznej. Zadaniem przedmiotów o charakterze praktycznym jest wyposażenie absolwentów w umiejętności pozwalające na prowadzenie działalności wychowawczej, dydaktycznej i korekcyjnej z osobami wymagającymi oddziaływań resocjalizacyjnych.

Odpowiednie przygotowanie pedagogiczne, psychologiczne i socjologiczne umożliwi pracę w instytucjach rządowych, pozarządowych i samorządowych zajmujących się profilaktyką społeczną i resocjalizacją.

Absolwenci kierunku pedagogika, specjalność profilaktyka społeczna i resocjalizacja posiadają następujące kompetencje:

• szeroką wiedzę teoretyczną  pozwalającą na właściwe rozumienie problemów osób niedostosowanych społecznie orz możliwości ich resocjalizacji,
• umiejętność rozpoznawania i diagnozowania specyficznych trudności w społecznym funkcjonowaniu,
• umiejętność stosowania różnorodnych metod i technik resocjalizacyjnych,
• interpretowanie zjawisk społecznych i sytuacji wychowawczych,
• stawianie diagnoz dotyczących jednostek, grup, społeczności,
• podejmowanie działań o charakterze profilaktycznym, przeciwdziałających powstawaniu niepożądanych zjawisk społecznych,
• umiejętność atrakcyjnej organizacji czasu wolnego.

Perspektywy zawodowe

Absolwenci będą przygotowani do pracy w specjalnych ośrodkach szkolno – wychowawczych, w placówkach socjalizacyjnych (w domach dziecka, świetlicach środowiskowych), w ośrodkach terapii i poradniach dla osób uzależnionych, ośrodkach pomocy społecznej i pedagogicznej, służbach resocjalizacyjnych (zakładach karnych, zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich), placówkach opiekuńczych, powiatowych i miejskich centrach pomocy rodzinie, instytucjach o charakterze interwencyjnym (policja, straż miejska, ośrodki interwencji kryzysowej, policyjne izby dziecka), a także w sądownictwie, w charakterze wychowawcy, doradcy, kuratora lub mediatora sądowego.