Nieprzystosowanie społeczne dzieci i młodzieży

Udostępnij

W dniu 8 kwietnia br. ramach Radomskiej Akademii Rozwiązywania Problemów Wychowawczych odbyło się kolejne spotkanie pt. Nieprzystosowanie społeczne dzieci młodzieży, jako implikacja niewłaściwej opieki i wychowania w rodzinie”, które poprowadziła Katarzyna Zaremba.

Omówione zostały te elementy środowiska rodzinnego, które determinują zachowania dewiacyjne dzieci i młodzieży. Podkreślono, że to więzi emocjonalne pomiędzy poszczególnymi członkami konstelacji rodzinnej są osiowym czynnikiem mającym wpływ na jakość funkcjonowania psychospołecznego dzieci i młodzieży. Ich osłabienie lub zerwanie zaburza poczucie bezpieczeństwa, ogranicza możliwości przystosowawcze, a w konsekwencji prowadzi do zaburzeń w zachowaniu. Ponadto prowadząca warsztaty podkreśliła, że rodzice winni stawiać dzieciom wymagania adekwatne do ich rozwoju, wyznaczać im obowiązki,a następnie konsekwentnie wymagać ich realizacji, bowiem dzieci od których nie wymagamy czują się nie kochane. Zaakcentowano znaczenie rozmowy w rodzinie, zwracając uwagę na to, że nie każde posługiwanie się mową jest rozmową. Im mniej rozmów tym bardziej rodzina przemienia się w grupę obcych sobie osób, a dom zamienia się w hotel. Poruszono między innymi kwestie dotyczące właściwej organizacji życia domowego, centrum, którego winien stanowić stół – mebel przy którym odbywają się bliskie rodzinne spotkania, jakże ważne z perspektywy opiekuńczo-wychowawczej.

Warsztaty spotkały się z wysokim poziomem zainteresowania obecnego audytorium, czego wskaźnikiem były wtrącane uwagi i stawiane pytania.